Hil Driessen hangt in de Osse Bieb. Preciezer in het Stadsarchief OSS. Een mini tentoonstelling over de uitgebreide activiteiten van tapijt-icoon BERGOSS in de vorige eeuwen. Helaas overleden.
Maar we hebben de foto’s nog. En Hil – gekleed als een franciscaanse religieuze- is behept met kleurrijke miniaturen. Veel speurwerk en geluk bracht mede door haar een fraaie tentoonstelling tot stand.
Tapijten e.d. worden millimeter voor millimeter ‘ingetekend’ en ‘ingekleurd’, door zeer geduldige ‘kunstenaars’. Dat liet Hil ons zien aan de hand van diverse (mini-) boekjes, vol met precisie afdrukken of foto’s .Het fabrieks gebeuren (met megenaar en kunstenaar Henk van Gisteren) wekte onze verbazing, want dat wisten we allemaal niet. Vooral ook de basis van de patronen op millimeterpapier van abstracte en soms ook natuurvoorstellingen gingen onze pet te boven.
Monnikenwerk dus. De geest van al die kloosters waait/waaide rond in groot Oss.
Bevlogen verteld vloog te tijd om. En toen was er koffie en thee met gezellige verhalen en koekjes van Hil.
Ook daarin waren patroontjes te zien alsof ze die zelf gebakken had. Ik lustte er wel twee.
Zo komt Hil splinter door de winter. En wij – we waren zeker met 9 man/vrouw- hebben er fijn van mee genoten.
En Hil fietste daarna weer vrolijk naar Haren.
Waartoe dient het…..of wat wil Hil dat hiervan komt?
Dat is nu precies dat mysterieuze trekje -of gave- van een bescheiden, doch volhardende, bevlogen kunstenares.
En tevens niet vies van de poten in de klei van onze doorstromende Maas.
Volgend jaar is wellicht een film van de twee Osse parochies een idee om te dienen als onderbreking van de Hofse wintertijd.
Lieve groet van frede, die nu zelf een tuinman heeft ingeschakeld om zijn tuintjes te bewerken.
(met dank van de mooie woorden van Frede de Wit)